Ronde van Uithoorn

foto: Jaqui Mol

Naar de Koers

Ik dacht dat de Ronde van Ottoland een aparte belevenis was maar deze koers is nog mooier. Hier later meer over, Uithoorn is al een héle onderneming om er te komen. 'Dom Dom' was weer mijn beste vriend. Ik reed door allerlei dorpjes die ik nog nooit had gezien om maar over omleidingen niet te spreken. Uiteindelijk na een uurtje kwam ik aan. Het voelde een beetje raar aan trouwens want ik was deze keer alleen. De verzorgsters bleven thuis want het leven bestaat niet alleen uit fietsen. "Wat een saai wijkje" dacht ik toen ik aankwam, waar je moeilijk de auto kwijt kon. Het begon te regenen, dat voorspelde niet veel goeds. Ik besloot mijn rugnummer te halen. Dat was wel leuk! Een oud station omgebouwd tot café. Vriendelijke dames achter een laptop reikten me mijn nr aan. Deze dames waren later ook de rondemissen dacht ik. Het regende nog wat door en ik kleedde me om in de auto. Ron Mol staat mijn zijn bus iets verderop.

Gekke Koers

De weg is nog vrij nat maar er valt geen water meer uit de lucht, dus het inrijden kan beginnen. Een erg mooi rondje met wat klinkers hier en daar. richting finish gaat het iets omhoog. We staan bij de start en er staat een man of 40 denk ik, met Burggraaf, de Ned Kampioen en nog wat kleppers. Het gas gaat er weer gelijk vol op en het gaat stroef met de koersbenen van Ottoland.

Samen met Ron Mol e.a zakken we naar achteren na wat rondjes, later wordt ik op een ronde gezet. Soms stuitert het alle kanten op door de putten. Ik moet lossen en krak! Mijn zadel zakt neerwaarts naar beneden en ik zak er bijna vanaf. Ik vraag een ronde vergoeding en geef mijn zadel een hengst 'klapje waterpas'. Ik vraag ook nog even of de jury mijn speld wil vastmaken (brutaal). Het peleton komt er aan en ik sluit aan. Na een paar rondes komt Burggraaf, Ron Mol en 2 anderen als kopgroep me inhalen, ik haak aan. We gingen zo hard dat we het héle spul weer dubbelen en ik stond weer gewoon op nul en was niet meer gedubbeld. Later riep de jury om dat we mochten afsprinten en BB alleen in in koers zou zijn met 2 renners. Ik sloot aan bij de overgebleven groep en sprintte niet meer mee. Ik begreep niet meer hoe het zat namelijk, wel sprinten, niet sprinten ik verstond er niets van en werd 17e.

Na de koers

Ik was gestopt en direct kwam het met bakken uit de hemel en BB won in de stortregen. Gauw naar de auto ,kleding aan en rugnummer inleveren. Nu bleek ik ook nog en eindprijs te hebben van 6,50! Mijn dochter mocht de envelop thuis openen. De terugreis kon beginnen en ik nam afscheid van De Molletjes die nog lang in het stationscafé volgens mij bleven hangen. Ik had een leuke dag met leuke juryleden ! Thuis laat op de avond zat ik nog eens na te denken dat ik dom had gereden en een veel hogere uitslag had moeten hebben, Ik had mee moeten sprinten natuurlijk! Een top 10 had er in gezeten want ik was nog vrij fris. Helaas, volgende keer beter dan maar. Dit is de laatste wegkoers denk ik want ik ga de 24 sept BeneluxKamp MTB rijden. Gewoon als voorbereiding crossseizoen en voor de leut!

Groet Peter Groenendijk